سمسور

در کشور های مانند افغانستان که از شرائط بحرانی بیرون میشوند و یا با بحران دست و پنجه نرم می کنند، این یک امر طبیعی است که پارچه صداقت و وطن دوستی را نمره خیانت میدهند. این امر نه نمونه نخست است نه حتی نمونه نهائی. ما در این مورد شاید تجربه های زشت دیگری را نیز خواهیم داشت. 

در این جریان، حنیف اتمر یکی از چهره های دولت افغانستان است که سوابق کاری درخشان، موقف گیری های ملی، مسئولیت های رسمی، روابط، رهبری و توانائی هایش او را به یک چهره استثنائی و قوی مبدل ساخته است. 

اتمر اکنون در تیررس یکی از اهداف مهم تخریبی قرار گرفته است و حلقات مخرب تلاش دارند تا همۀ کمکاری ها، نواقص، مشکلات و مسائل جاری را به دوش ایشان انداخته و در مقابل تحقق اهداف ملی ایشان سد محکم ایجاد کنند.

اخیراً دیده میشود که تلاش های تخریبی تازه ای صورت میگیرد تا آقای اتمر را به عنوان یک شخص مخالف آزادی مطبوعات معرفی کنند، چیزیکه هیچ همسوئی با واقعیت در آن دیده نمی شود و داستان بلندی پشت این توطئه قرار دارد.

برای آگاهی از این داستان بلند بهتر است که از اتمر شناخت دقیق داشته باشیم و دور از صواب نیست که به عوامل و خصوصیاتی که باعث تحرک حلقات تخریبی علیه اتمر شده اند پرداخته شود.

 

مرد میدان های عمل

سابقه کاری حنیف اتمر با یکی از صادق ترین، وطن پرست ترین و فداکار ترین ارگان دولت گره خورده است. ارگانیکه شاید تلاش های بدنامی اش آنرا نزد مردم بد ساخته باشد. اما واقعیت این است که کار کردن با ارگان استخباراتی افغانستان که آن زمان به نام خاد یاد میگردید، از وظایف فرزندان صادق، وفادار به نظام و مردم، متعهد و کار فهم بود. اتمر یکی از همان افراد بود که در راه دفاع وطن حین سرکوب حمله پنجابی ها در جلال آباد به عنوان مرد میدانِ عمل یک پایش را از دست داد.

یک تعداد میخواهند سابقه کاری آقای اتمر در خاد را به عنوان نقطه منفی ایشان تبلیغ کنند، حال آنکه این تجربه آقای اتمر باید به نیک نامی یاد شود و یک امتیاز تلقی گردد. اتمر پس از سقوط حکومت داکتر نجیب الله به پیشاور مهاجرت نمود. ایشان فعالیت های مدنی را از رده های پائین آغاز نمود، زبان انگلیسی آموخت و در صدد ایجاد روابط  با جهانیان شد. این هدف را به زمان کوتاه بدست آورد. رهبری بورد تعداد کثیری از نهاد های مدنی افغان ها را در پیشاور به عهده اش گذاشتند و فرصت سفر به اروپا را نیز کمائی کرد. 

در دوران مهاجرت در اروپا نیز به مطالعه همه جانبه افغانستان، منطقه و جهان پرداخت و در حرکت های جاری کشورش به عنوان یک شخص فعال باقی ماند تا آنجائی که خارجی ها اورا به عنوان یک شخص فعال، کار فهم و متعهد یافتند که زبان مشترک با جهانیان دارد. 

پس از حاکمیت طالبان

 

پس از سقوط حاکمیت طالبان، آقای اتمر به کابل آمد. نخست به عنوان وزیر احیا و انکشاف دهات، پس از آن به عنوان وزیر معارف و سپس به عنوان وزیر داخله کشور انجام وظیفه نمود.

در وزارت احیا و انکشاف دهات که یک وزارت جدید التاسیس بود و باید با فرد فرد کشور رابطه میداشت و آقای اتمر به عنوان نخستین وزیر آن توانست ، برنامه همبستگی ملی و سایر برنامه های آن وزارت را با کامیابی تطبیق کند. کار های این وزارت عبارت بودند از باز سازی، ایجاد روابط با کمک کنندگان بین المللی، طرح برنامه ها و سایر موارد که نیاز به یک شخص متعهد، با فهم و آگاه با ادبیات جهان داشت که در وجود آقای اتمر دیده میشد.

آقای اتمر با آنکه شرایط بسیار تنگ بود و هر طرف حاکمیت جنگسالاران مشهود بود، این وزارت را به یک وزارت کامیاب، ملی، با اعتبار و دارای ظرفیت کلان مبدل ساخت. پس از وزارت احیا و انکشاف دهات، مسئولیت وزارت معارف را متقبل میشوند، جایی که قوم پرستی و تنظیم سالاری بیداد میکرد. آقای اتمر نصاب معارف را تا حدودی تقویت نمود وآن وزارت را با وسائل عصری مجهز ساخت.  همچنان در وزارت امور داخله کشور تا وقتی کار میکند که افراد جاسوس در داخل نظام و افراد صاحب نفوذ در بیرون از نظام او را مجبور به استعفا از کابینه حامد کرزی میکند.

پس از روی کار آمدن حکومت جدید، آقای اتمر به عنوان مشاور امنیت ملی رییس جمهوری اسلامی افغانستان تعین میشود. مشاوریت امنیت ملی کشور یک مسئولیت بزرگ و مهم است. شورای امنیت تمام سکتور امنتیی کشور اعم از دفاع، داخله و امنیت ملی را مستقیماً رهبری میکند و فعالیت های مربوط به امنیت ملی وزارتخانه های مهمی مانند امور خارجه، مالیه، سرحدات، ارگان های محلی و... را تحت نظر دارد. مشاور امنیت ملی نزدیکترین همکار رییس جمهور منحیث رییس شورای امنیت ملی و سرقوماندان اعلی قوای مسلح میباشد.

آقای اتمر در شورای امنیت ملی، روی استراتیژی امنیتی، برنامه ها و طرح های موثر با یک تیم با ظرفیت و متخصص شب و روز با جدیت تمام کار میکند. از طرف دیگر استراتیژی امنیتی، سیاسی و سایر استراتیژی های ملی را تحت رهبری رئیس جمهوری طرح و تطبیق می نماید. فعالیت های صادقانه ایشان باعث می شود که سازمان های استخباراتی منطقه به ترس بیافتند. این سازمان ها بخاطر تخریب اتمر از جاسوسان شان در داخل نظام استفاده کرده علیه ایشان تبلیغات زهر آگین راه می اندازند. 

بعض افراد مخرِب و جاسوسان بیگانه شایعه پراگنی دارند که گویا اتمر یکی از اشخاصی مهمی در تفاهم نامه استخباراتی  با پاکستان است، و یا کسی است که پیمان امنیتی با امریکا را امضا نموده و تعداد کثیری را به عنوان مشاورین در دفتر شورای امنیت ملی استخدام نموده است. از آنجائیکه دفتر شورای امنیت ملی یکی از نهاد های مهم کشور است باید تعدادی را به عنوان مشاور استخدام نماید. از سویی هم، متاسفانه افراد وابسته به رنگین سپنتا که در این نهاد باقی مانده اند دست به خیانت زده اند و اطلاعات محرم را از این ارگان بیرون داده اند.

اتمر میتوانست مانند بسیاری از مسوولین حکومتی تغییرات عمیقی در پرسونل دفتر شورای امنیت ميآورد ولی وی به نطام سازی باور دارد و به همین علت تلاش نمود تا کدر های مسلکی دفتر شورای امنیت ملی را بحیث همکاران نزدیک خویش نگهدارد. وی حتی رئیس دفتر خویش را برطرف نکرد.

انکشافات اخیر ناشی از آنست که افراد مغرض معلومات محرم دفتر شورای امنیت ملی را افشا کردند و حیات شماری از مامورین این دفتر را به خطر انداختند. دفتر شورای امنیت ملی که نمیتوانست این دستبرد به امنیت فردی مامورین خویش را نادیده بگیرد از ریاست امنیت ملی تقاضا نمود تا مرتکبین این جرم قانونی را شناسایی نماید. 

بعضی حلقات جاسوس و مخرب برای کشور از اوج گیری نفوذ اتمر در هراس هستند. آنها بخاطری در هراس هستند که برنامه های اصلاحی اتمر به زودترین فرصت ممکن نتیجه خواهد داد و احتمال آن میرود که حلقات کثیف ازین درک صدمه ببینند. از طرف دیگر، آنها از برخورد مردمی، داشتن زبان مشترک با دنیا و روابط گسترده اتمر در تشویش هستند. 

حال وقت آن فرا رسیده است که تشویش های بی مورد، تلاش های تخریبی و سائر مسائل را کنار بگذاریم. بجای مقابله مسیر مفاهمه را در پیش گیریم و به آقای اتمر به عنوان یک کارمند موثر نظام احترام بگذاریم و اجازه دهیم که ایشان با دماغ آرام روابط افغانستان با جهان را با حفظ منافع ملی کشور و تقویت ظرفیت امنیتی کشور با تدبیر و شدت تحکیم نماید زیرا در این خیر مشترک همه ما نهفته است. 

سرخط ورځپاڼه