- 4 کاله دمخه (21/09/2020)
- سیدجعفر راستین
- 1087
دور دوم اجلاس سالانه پارلمان افغانستان پس از 45 روز رخصتی تابستانی، دو روز قبل آغاز شد. در جریان رخصتی نمایندگان پارلمان برای بازدید از ولایات شان و نیز برای رسیدگی به مشکلات موکلان شان به سفرهای ولایتی می‌پر‌دازند و از نزدیک مشکلات مردم را یادداشت می‌کنند. نمایندگان در جریان رخصتی از مشکلاتی که دولت افغانستان با آن روبه رو بوده است، بی اطلاع نیستند و در کنار آن خودشان نیز با یادداشت‌های طولانی از مشکلات مردم به مجلس باز گشته‌اند. دیده شود که در این برهه حساس، نمایندگان ملت در برخورد با مسایلی چون: نا امنی، فقر، فرار جوان، بیکاری و دیگر مشکلات چه گونه عمل خواهند کرد. این به زمان نیاز دارد که روشن شود، اما چیزی که مردم افغانستان انتظار آن را دارند؛ برخورد بسیار مسوولانه و واقع بینانه نمایندگان در جهت حل موارد ذکر شده است. دیده می‌شود که در نخستین روز آغاز دور دوم مجلس در سال جاری، مشکلات جدی، به ویژه مشکلات امنیتی از سوی وکلا مطرح شد و شکایت‌هایی نیز مبنی بر ضعف دولت در مواجهه با تهدیدهای امنیتی بر زبان آمد. از جمله جدی‌ترین آن بحث حضور و فعالیت‌های دهشت افکنانه گروه تروریستی داعش در ولایت ننگرهار بود که توسط آقای ظاهر قدیر نماینده آن ولایت با جدیت مطرح شد و برای دولت ضرب الاجل تعیین کرد که در مبارزه با این گروه که در حال گسترش فعالیت هایش در ولسوالی‌های ننگرهار است از قاطعیت کار بگیرد که در غیر آن مردم خود تصمیم شان را خواهند گرفت. با این حال چه باید کرد؟ اگر بحث تهدید و موجودیت مشکل علیه امنیت ملی افغانستان و منافع ملی کشور مطرح باشد، چه کسی در ایستادگی در برابر آن می‌تواند میان دولت و پارلمان خطی ترسیم کند؟ آیا وظایف و رسالت ملی اعضای پارلمان با مقام‌های حکومتی در همه امور بلا استثنا از هم فرق دارند؟ اگر ما در برابر تبلیغات وسیع دشمنان افغانستان یک صف واحد را شکل ندهیم، چه روزی بر سر ما خواهد آمد؟ پاسخ به این سوال‌ها به گونه ای است که: در برابر تهدیدهای خارجی، تبلیغات گروه‌های تروریستی، در مبارزه برای صلح، مبارزه برای تامین امنیت در کشور، مبارزه بر ضد فقر و بیکاری، ایستادگی در برابر فساد اداری و موردهای مهم دیگر؛ هم نیروهای اجرایی دولت، هم قانون‌گذاران در مجلس و هم در ادارات قضایی ما باید یک رویکرد و هدف واحد شکل بگیرد و بر بنیاد آن عمل شود. در این صورت دشمنان ما احساس ضعف خواهند کرد و موازی با آن، نیروهای امنیتی کشور در مبارزه با تهدیدات، روحیه بیشتر خواهند گرفت.
مهم تر از همه، اعضای پارلمان می‌توانند در مدیریت بحران به حکومت افغانستان کمک بیشتر کنند. توقع برده می شود که نمایندگان ملت باید فارغ از زد و بندهای گروهی و تعلقات فرقه‌ای و تباری، با مطالعه همه جانبه وضعیت امنیتی و سیاسی کشور، اقدامات شان را در جهت سازندگی و بهبود امور در کشور تنظیم و به آن متعهد باشند. نقش اعضای مجلس از یک جهت دیگر نیز برجسته تر می‌نماید و آن "موضع گیری‌های رسانه‌ای" آنان می‌باشد.
گروه‌های تروریستی در تناسب با نیروهای امنیتی کشور هرچند توانایی عملی کمتری دارند اما از ابزارهای تبلیغاتی سود اعظمی را نصیب می‌شوند. این مهم نشان می‌دهد امروز تاثیر تبلیغات و رسانه‌ای کردن کارکردها، بسیار کارساز است، چه اینکه مخالفان مسلح در بزرگ‌نمایی کارکردهای کوچک شان همت می‌گمارند. نمایندگان مجلس که به شکل گسترده‌ای در رسانه‌ها حضور می‌یابند در راستای تامین منافع ملی و امنیت ملی کشور، از دولت حمایت کرده و نقدهای سازنده نیز داشته باشند. از بزرگ‌نمایی حملات هراس افکنی پرهیز کنند. به سربازانی که در برابر تهدیدهای امنیتی با دشمن در حال نبرد هستند، روحیه بدهند. از افشای رازهای استخباراتی و امنیتی حکومت در برابر رسانه‌ها پرهیز کنند. در این صورت آیا ما قدرتمند تر از حال ظاهر نخواهیم شد؟ مسلماً چنین است. این درست است که نمایندگان در گروه اجرایی کار نمی‌کنند، اما رسالت ملی ما ایجاب می‌کند که در حالت‌های خاص و دشوار، تصمیم متحد و توام با عقلانیت سیاسی اتخاذ کنیم.
رسالت کلیدی دیگری که اعضای مجلس دارند، هنگام استجواب، استیضاح و تصمیم روی مسایل کلان کشوری در خانه ملت است. اعضای مجلس برای سرعت کار و بهبود وضعیت، از کشمکش‌ها و درگیری‌های گروهی و سمتی در پارلمان عبور کنند و در رسیدگی به این موضوعات، به افغانستان و مردم شان فکر کنند.
انکار نمی‌توان کرد که ما در حال تجربه کردن یک سیستم جوان و نوپا در افغانستان هستیم، اما در صورتیکه ما در بسیج ظرفیت‌ها و منابع موجود، موفقانه عمل کنیم، بخش کلانی از مشکلات حل خواهند شد. در همین موازات، پارلمان کشور نقش عمده را در حمایت از فرایند حکومت داری نوین و مولفه‌ها و ارزش‌های مدرن دیگری چون: مردم‌سالاری، حکومت داری خوب، حقوق بشر، حقوق زن، فعالیت‌های مدنی و آزادی مطبوعات و رسانه‌ها، پارلمان افغانستان دارد.
امیدواری ما این است که اعضای مجلس، با درک همه جانبه از اوضاع سیاسی در مدیریت بحران و حل مشکلات امنیتی، حکومت را یاری رساند، اما این مساله را زمان روشن خواهد کرد که این بار موقف مجلس در برخورد با تهدیدها چه گونه خواهد بود.
سرخط ورځپاڼه