مشت واحد در برابر توطئه‌ی دشمنان


  • 4 کاله دمخه (21/09/2020)
  • عرفان مهران
  • 1178

 حملات اخیر بر کابل نشان می‌دهند که تروریستان خون آشام و باداران شان از هیچ اقدامی علیه برهم زدن نظم و امنیت در افغانستان و اعمال فشار بر مردم این کشور دریغ نمی‌ورزند. آنان اصلاً ماموریت دارند تا خون بریزانند، وحشت ایجاد کنند و مانع پیشرفت، ترقی، صلح و ثبات افغانستان شوند.

حملاتی را که دشمنان افغانستان انجام می‌دهند فرد یا گروه خاصی را هدف قرار نمی‌دهند. قربانی حملات تروریستان همه‌ی باشندگان افغانستان اعم از کارمندان دولتی و غیردولتی، نظامیان و غیرنظامیان، پیر و جوان، زن و مرد، پشتون، تاجیک، هزاره، ازبک و غیره می‌باشند. در تمامی حملاتی که در کابل و نقاط مختلف کشور صورت گرفته است، افراد مختلف جان باخته اند و از این لحاظ هیچ تمایزی میان باشندگان افغانستان در نظر تروریزم وجود ندارد. دست تروریزم بر سر هر کسی برسد، نابود می‌کند و ملاحظه‌ی قوم، نژاد، زبان، مذهب، وابستگی‌های سیاسی و گروهی را ندارند. بنابراین، همه در نظر تروریزم یکسان اند و آنها فقط وحشت ایجاد می‌کنند. این وحشت شامل حال همه‌ی باشندگان افغانستان است و نمی‌توان تفکیکی را در این زمینه ایجاد کرد.
اینکه مردم افغانستان در برابر دشمن شیاد و خون آشامی قرار دارد، جای شکی نیست. اما مواجهه‌ی ما با این پدیده و این خطر تا حدودی آینده‌ی ما و سرنوشت ما را تعیین می‌کند. اگر مردم افغانستان به گونه‌ی یک دست فارغ از تعلقات قومی، زبانی و منطقه‌ای در برابر دشمنان خود بایستند، به زودی بر همه‌ی این مشکلات فایق خواهند شد و روزی افغانستان به مکان امنی برای همه‌ی باشندگان آن تبدیل خواهد شد. مکانی که هر کس بتواند آزادانه تحصیل کند، کسب و کار انجام دهد و در نهایت زندگی مرفه و آبرومندانه‌ای برای خود ایجاد کند. اما اگر شکاف‌های اجتماعی و گرایش‌های قومی و تباری بر مناسبات افغان‌ها غلبه کرد و مردم در صفوف جداگانه قرار گرفتند، این دشمن مشترک همه‌ به زودی از آن سوء استفاده خواهد کرد و راه را برای برهم زدن نظم موجود فراهم خواهم کرد.
در شرایطی که فشارهای دشمن بر جامعه افزایش یافته است، گرایش‌های قوم گرایانه و سمت گرایانه نیز به شکل ناخواسته اوج گرفته است. افراد و گروه‌های زیاد با طرح مطالبات قومی و سمتی سعی دارند، شکاف‌های اجتماعی را تشدید کنند و بدین ترتیب به برنامه‌ها و اهداف دشمن بیش از پیش کمک کنند. این افراد و گروه‌ها خواسته یا نا خواسته در چنین مسیری در حرکت اند و بدون شک، اگر متوجه نشوند، حرکت‌های قوم گرایانه می‌تواند ما را به سوی نابودی و بربادی سوق دهد. تجربه‌ی سال‌ها جنگ و ویرانی اگر هوشیاری در کار باشد، کافی است. سال‌ها جنگ و منازعات قومی در افغانستان چیزی جز بربادی زیربناهای اقتصادی و ویرانی کشور را فراهم نیاورد. اگر از آن تجربه‌های گذشته عبرت نگیریم و خود را در دام حرکت‌های قوم گرایانه و مطالبات محدود غیرملی گرفتار کنیم، بدون شک تاریخ دوباره تکرار خواهد شد و درد و رنج مضاعفی را بر مردم و سرزمین ما وارد خواهد کرد.
مردم افغانستان پس از گذراندن سال‌ها رنج جنگ و دربدری تنها در چند سال اخیر به لطف فضای همدلی و در سایه‌ی نظام دموکراتیک به رفاه و آسایش نسبی دست یافتند. این قطعاً دست آورد بزرگی برای مردم افغانستان بود و حمایت از ارزش‌های این نظام و دست آوردهای چند سال اخیر، ضامین رفاه و سعادت کشور در سال‌های آینده نیز خواهد بود. فشارهایی که اکنون بر دولت و مردم افغانستان وارد است، نمی‌تواند تا ابد ادامه پیدا کند. این فشارها به زودی از بین خواهد رفت و اگر همدلی و وحدت در میان مردم افغانستان وجود داشته باشد، هیچ نیروی دیگری نمی‌تواند، مسیر ما را متحول سازد.
در شرایط حاضر، افراد و اشخاص و همه‌ی کسانی که درگیر فعالیت‌های سیاسی اند باید به ظرافت و شکنندگی شرایط موجود توجه کنند و تمام تلاش خود را به سوی یکپارچگی و ثبات افغانستان به کار گیرند. هرگونه حرکت‌های تفرقه افگنانه فردا در پیشگاه تاریخ موارد داوری و قضاوت قرار خواهد گرفت و قطعاً سیه روی خواهد شد، هر که در آن غش باشد.
روزنامه سرخط