د ژوند شيبې


  • 4 کاله دمخه (21/09/2020)
  • ماريا صديقي
  • 1303

ايا كله داسې هم شوي، چې زړه دې د يو چا لپاره درزېږي. دومره چې غواړې له خيالونو يې راوباسي او په غېږ كې يې ونيسې،

 كله چې د خوښۍ ور وتړل شي، نو بله لاره پرانيستل شي. خو كله كله موږ تړليو دروازو ته دومره تمېږو، چې پرانيستې لارې مو نه ترسترګو كېږي.

په ظواهرو پسې مه ځه، كېداى شي تېردې باسي.

دنيا مه غوره  كوه ځكه په اسانۍ دې پرېښوداى شي.

د هغه چا هيله وكړه چې په څېره دې مسكا را وړي.

ځكه يوه مسكا دې تياره شپه رڼولاى شي.

هغه څوك ولټوه چې زړه دې خندوي.

هغه خوب ووينه چې غواړې يې ،

هلته ولاړ شه چې زړه دې غواړي ،

هغسې واووسه چې زړه دې غواړي ،

ځكه يوځل ژوند كوې .

د هغو ټولو كارونو لپاره چې غواړي يې يوازې يو فرصت لرې. نو هڅه وكړه دومره خوښي ترلاسه كړې چې ژوندې دې پرې خوږ شي .

دومره تجربه ترلاسه كړه پياوړې دې كړي .

دومره اندېښنه كړه چې له انساني بريده دې ونه باسي.

ډېرى خوښ كسان له ښو څيزونو بې برخې دي .

دوى يوازې هغه څه لري چې په مخه يې ورځي.

روښاته راتلونكى ( ګاندې )  تل د تېرو يادونو په هېرولو جوړېږي.

ترهغې چې  تېرې تېروتنې او ربړې له ياده  ونه باسې ، نو پرمختګ نه شې كولى .

كله چې دې نړۍ ته راغلې نو ژړل دې،

او هغو ې چې تر تا وړاندې راغلي وو، خندل يي.

نو داسې ژوند وكړه چې په تلو دې هم هغوى وژاړي.

كلونه مه شمېره _ _ يادونه يې وشمېره ...

عمر هغه سا نه ده چې موږ يې اخلو،

بلكې هغه ده چې وبآسو يې.