سمسور

مادران همه این کودکان مانند هم به خاطر نداشتن امکانات تداوی گریه می کردند، گاهی آدم حیران می ماند که چقدر آنها مشابه هم هستند. وقتی برای نخستین بار برای پدر شان می گفتی که کودک تو سوراخ قلب دارد و باید عملیات شود، همانگونه که رنگ از رخ یک پدر تاجیک می پرید و جا به جا روی چوکی می نشست مثل همان حرکتی بود که یک پدر پشتون انجام می داد. چقدر جملات آنها با هم مشابه بود، همه مثل هم از تو می پرسیدند: داکتر صاحب! عملیات چند مصرف دارد؟ ما پول همین معاینات را هم قرض گرفته ایم.

حتا باور نکردنی بود، وقتی می شنیدی که جملات این کودکان چقدر مشابه هم است؟ کودک پشتون از پدرش می پرسید: پلاره سه خبره ده؟ بچه تاجیک می پرسید: پدرجان چه گپ شده؟ و حتا پسرک هزاره با آن دست های کوچکش اشک های پدرش را پاک می کرد و می پرسید چرا گریه مونی بابه؟

هرقدر شما به تفاوت ها فکر می کنید من در این سر زمین مشابهت ها را دیده ام. من دیده ام که یک مادرک تاجیک وقتی غذای چاشت کودکانش کم تر از حد معمول است دو لقمه بر می دارد و خود را مصروف می سازد تا کودکانش سیر شوند و چنان وانمود می کند که همه فکر کنند او نیز غذا می خورد. من مادرک پشتونی را می شناسم که برای یک فامیل بزرگ تمام روز نان خانگی پخته است تا معاش فرزندانش بتواند کرایه خانه شانرا تکافو کند. من یک مادرک ازبکی را دیده ام که دوای فشارش را یک شب در میان استفاده کرده است تا پولی برای مکتب نواسه اش ذخیره شود.

شما هرگز متوجه نیستید که حتا دختران قوم خود شما هر روز رنج می برند و می ترسند، آنها دلتنگی پیدا کرده اند، آنها همه را دشمن فکر می کنند و آنها وقتی به سرک راه می روند فکر می کنند هر کس از قوم آنها نیست بدخواه شان است.

شما کاری کرده اید که کودک پشتون سر زمین من که قلب من است حتا از من که داکتر فارسی زبان هستم می ترسد، شما کاری کرده اید که کودک تاجیک این وطن فکر می کند همه پشتون ها با او دشمنی دارند، شما کاری کرده اید که بچه گک هزاره فکر می کند باید در صنف تنها باشد و با کسی دوست نشود.

هرچه می خواهید مبارزه کنید، هرچه می خواهید در تذکره های تان بنویسید، اما شما را به خدا قسم که این کودکان را از هم جدا نکنید، برای شان از برتری های قومی در خانه قصه نکنید، آنها به همدیگر احتیاج دارند، یک روز به مکتب شان بروید و ببینید آنها چگونه در کنار هم نشسته اند و مشترک سوال حل می کنند، یکبار به مکتب آنها بروید و ساعت تفریح ببینید که چگونه حسین علی از توپی که زدران برایش پاس داده و او توانسته است گول بزند شادمان است و خوشحالی می کند.

بین ملالی، زهرا، بیگم و اوستا فاصله ایجاد نکنید، آنها عاشقانه در فاکولته کنار هم می نشینند و در ساعت های بیکاری با هم قصه می کنند.