ارواښاد غني خان شعرونه
د پښتو ژبی د غه دغور ځنګونو د شاعر خان عبدالغنی خان پلار دپښتنو ستر مشر خان عبدالغفار خان دی اوموري در ځړو دخانانو ديار محمد خان لوروه چه له با چا خان سره ي په ع کال واده شوی و١٩١٢
دد غو دوو خا خنيلو له پښته په١٩١٤ کال د شمال مغربی سر حدی صوبی دهشنغر داتمان زو په کلی کښی د پښتو ژبی دغه نو ميالی اوننګيالی شاعر وزيږ يد پلار پری د عبدالغنی نوم کښيښود عبدالغنی دمورو پلار لومړنی اولا د اودوی ډيرنيازبينو استاد بينوا اودموروپلار ډير نازوالی و په غاړه به ې دسروزرودرته اوږئ وه او په ښی غوږ به لي دسروزرو والئ وه په سربه ي تيله داره دپونډونوډله ټوپئ او په ټوپئ کښی به يی يوه زر ينه جوغه ټومبا وه چه دجوغی نه چار چا پيره به دوه دری د نظرمات تاويزونه تاو شوی وو مګر د غه نيازبين توب ډير پا يښتی نه و ځکه ننګيا لی پلاري هغه مهال دوطن او خلکو دخلا صون لپاره دانګر يزانو پر ضد مبارزه پيل کړی وه او په خپل کور کښی أرام نه و ناست له بله پلوه د عنی مورهم دده به پځه کلنی له د نيا ستر ګی پټی کړې اونازو لی غنی د مورله تودی غيږی محروم شو دغنی دمورد مرګ واقعه دپښتنو لوی ملی مشر دغنی پلار با چا خان داسی کښلی ده دجنګ په وجه په دنيا کښی سخته و با راغله په جنګ کښی دومره کسان نه وو مړشوی لکه په دی وبا کښی چه مړه شول په هندوستان کښی هم دی وبا ډير خلک ووژل پښتا نه هم ډير پکښی مړه شول داداسی عجيبه وباوه اکثر به ي ځوانان جينکئ او هلکان وهل اومړه کول او چه يوکورته يو ځل ننو ته بيا به ي يو هم نه پر يښود په دی مرض دټولو نه اول زه پر يو تی وم خو هسی خدای جوړکړم زموروسته غنی چه دپځو کالوو نارو غه شوغني ډير ښکلي وه دموری ورسره ډيره مينه به يې ورته ژړل مابه منع کوله او دصبر تلقين به مي ورته کولو خو د هغي زړه به نه صبر يدو يوه ورځ د غني رنځوری سخته شوه موری ورته د کټ سر ته ناسته وه دده سري په غيږکښي ايښي و ما د ماښام لمونځ کړي و په مصلي ناست وم دعامي کولي غني ته مي کتل چه به هو شه پروت دي چه ناڅاپه موري پاڅيده دزوي سري د خپل ورانه نه په بالښت کښيږدي اودزوي له کټ چاپيره و ګرځيده او سرته يې ودريده اولاسونهيې په دعا پورته کړل او په ژړاي وويل چه اي خدايه د ده مرض په ما کښيږدي اودي ماشوم ته شفاورکړي دخداي يوه عجيبه حکمت و په سباله دانا جوړه شوه د دي مرض ورځ په ورځ زياتيدو اودغني مرض به ورځ په ورځ کميدو غني جوړشو او موري ځونيمرګه شوه ماشومان يي راته پاتي شو دغه وخت غني دپنذو کالو ولي ددريو کالو او خوري ديو کال وه
دمور تر مړيني وروسته د عبدالغني خان روزنه دده دا نا د پاچا خان د مور په غاړه وه مګر دهغي هم دژوند ډيري ورځي نه وي پاتي په داسي وخت کښي چه باچا خان د ډيره غازي خان په جيل کښي قيدو موري هم وفات شوه او دغني دغي پالونکي او مهرباني هم له دنيا سترګي پټي کړي غني بي سر پرسته پاتي شو لنډه داچه پر غني دماشومتوب په دوروکښي دژوند دناوړو چپي راغلي مګر ورو ورو د دغه حالات مخ په ښه کيدو شول ځکه کله چه غني د مدرسي شو او ښوونځيو ته لاړ د ده په شخصې ژوند کښي هم تبديلي راغله