ښاغلي دلاور پرديس شعرونه
که هر ځل ورسره و وينې هر مرو به دي وخندوي
دلاور پرديس په يوه ډيره غريبه او ناتوانه کورنۍ کي زيږيدلى دى محتر م پرديس د خداى بخښلي عبدالرحمن زوى او د خداى بخښلي بهاؤالدين لمسى نوموړى په ١٣٦٦لمريز ليږديز کال په خپل پلرني ټاټوبي فراه پشت رود ولسوالۍ نعل دښت کلي کي زيږيدلى دى .
د مهاجرت کلونه يې په ايران کي تير کړل د ژوند ناخوالو او ستړياوو تر هلمند ولايت پوري راوستل .پرديس د ماشومتوب زياته برخه په بزګري کي تيره کړې د کار تر څنګ يې لومړنۍ زده کړي د نادعلي ولسوالۍ د زرغون کلي په ښونځۍ کي ولوستلې
منځنۍ زده کړي يې د لښکرګاه په مرکزي ليسه کي پيل کړې .
له ماشومتوبه يې د شعر سره ليونى مينه دلوده لومړى شعر يې د( مور) تر سرليک لاندي په يوه سيمه ايزه مشاعره کي ولوست چي ډير وستايل سو
موري چي زړګى دي ازار نه کړمه
خپل ژوندون په هيڅکله خوار نه کړمه
ستا دعا دي ماته سي ډيوه د لاس
بې له دې رڼا تلل په لار نه کړمه
نوموړى په ١٣٨٤ لمريز ليږديز کال کي فرهنګي ډګر ته راغلى چي د هلمند پر اسمان د يوه ستوري په څير و ځليدى .
د ستړي ژوند په هر حال کي يې د فرهنګي هڅو څخه لاس ندى ټول کړى
په دې ارمان چي د هيواد هره سيمه د پرديس غوندي ځوانان ولري
په پښتني مينه
احمدشاه پاڅون