سمسور

خـــــــــدايه وســـــــو ، وســــــــــو ، وســـــو

خپل ژونـــــــــــدون را پــــــــــورې اور دی

ډير پې که پې که ژونـــــــدون شـــــــــــــو

ټول پيغور دی ټول پـــــــــيغــــــــور دی 

د ژوندون په ميخـــــــانــــــــــــــه کـــــې

زموږ د خوارو جام نســــــــــــکور دی

لا غوټۍ وو په ډنــــــــــډر کــــــــــــــــې

په مرۍ  مو د مــــــــرګ لـــــــــــور دی

ټول ژوندون مو اوښکې اوښـــکې

د مــــرګـــــي راباندې پــــــــــــور دی

خدايزده کوم پلو تــــــــــه وړې يې

ژوند دمرګ په نيلـــي سپور دی 

آه اواز يې خدايـــــــه نـــــــه اورې

بوږنونکی مظلــــــــــوم شور دی

په قدم قدم کـــــــې مــــــرګ دی

هره لويشت کې د غم زور دی

نن بــــــيا نـــــــــــوی قبـــــر ګــــورم

بيا پرې نوی سورشال خپور دی

بوره شوې نـــــن بــــــيا مــــــور ده

د زړه ســــر د يــــــــــوې مـــور دی

مـــــلالۍ ، مـــــــلالۍ څه شوې

ها ، راغلی بيا پـــــــه کـــور دی

راشه بيــــا راشـــــــه ټــــــپه شه

هار شليدلی مو د خـــــور دی

راشه بيا ميوند ته راشـــــــه

دغه سوال درته د ورور دی

زموږ غازې غازې داستـــــانه

بس ( لونګ ) په تا ټکور دی

٢٠٠٥ / ٤ / ٢٦  زيوريخ

ښاغلي مختارلونک شعرونه - نور