زمانې ته چې زه ګورم لاره ورکــــــــــــــه لــــــــــــه هــــــــرچـــــــاده
حوادث داسې راغــــــــــــلــي پـــــــــريـــــشانـــــي لــه هرې خواده
غوټۍ داميـــــــــــــــدونـــــــــــوغـــــــــــــوړيــــــــــدوپـــه تمناوې
بې خبره وې له حـــــــالــــــه،چې خزان ورته کمين کې لاپخواده
په بهارکې ســــــــوړخــــــــــــــــــــــــــــزان بـــــــــانــــــــــدې راغلى
غوړيدل خولاته پريږده، رژيدوته پـــــــــــــــــه هــــــــــــــــــــــواده
دبورانــــــــــه درک نـــشــــــــــته، نــــــــــه شـــــــــورشـــــته دبلبلو
نه غمبرشته دکـــــــــــــوتـــــــــروتـــــــوتـــــــکۍ لاپــــــــــه ژړاده
دښتې غرونه دوطــــــــــــــن پـــــــه سپرلي سپـــــــــــېره ښکاري
په چمن باندې بې وخـــــــــته نــــــــــازل شوې دخزان توره بلاده
نه کيــــــــــږدۍ ښکــــــــاري دغرونوپه لمن کې نه کوچۍ شته
نه رمې شاوخواپنډې، خالي شوي مــــــــــوبــــيـــــــــديـــــــاده
دبزګرتنده تروه ده، کروندې تـــــــــــه يــــــــــــــــې تـــــلــوسه ده
دوطن ډيروناخوالوماته کړې يــــــــــــې پـــــــــــــــــرې مــــلاده
ښوونځي موکنډوالې شوې، مــــــــــــدرســـــــې بـــي دروازو
طالبان، مکتبيان بې سره ګرځي ورکه کـــــــــــړي يــــې رڼاده
عالمان هم ترورشوي ټـــــــول غـــــرق شـوي انديـــــــښنوکې
هيڅ تدبيرنيولى نه شي، بــــــــــــې اثـــــــــــره يـــــــې ويـــناده
دولس سترګې څلورشوې، رهبرانوته کــــــــــــږې شـــــــــوې
خوهغونه خيرنشته باندې ګډه دنفاق لـــــــــــويـــــــــه بـــلاده
ګلستان کې ګـــــــــلان نشـــــــــته، لــــــــــړل شوې په اغزوده
( امين زى ) زړګى ټپي ده په سرخاورې بادوي په واويلاده