غزل

2020-09-21

شمعې په لاس کې ګرځوم لاليه !
رڼا به تاله درکوم لاليه !


دلونګين مقام ته ورسېدې
پاس په سينه دې زنګوم لاليه !


راوړى مور يې مينه زه درکوم
لکه ماشوم دې نازوم لاليه !


ستا سپين بشر مې مخ ته ودريږي
سترګې چې کله توروم لاليه !


هاغه شېبې او هغه شپې مه غواړه
نوره له برمه پرېوتم لاليه !