غزل

2020-09-21

(اميده)! چا دي د سره ګل په شان عزت و نه كړ

لكه اغزي درته ټول خلك اوس په كركه ګوري

زه چي د يار په تورو زلفو كله لاس وهمه

رقيب ښامار غوندي تاويږي بد_بد ځكه ګوري

زما په زړه كي هم دنيا_دنيا ارمان پاته شو

د يار به زړه راباندي وسوځي زما زړه كه ګوري

دلته لا خلك په سرو وينو باندي خاوره مينځي

چي ځنځيرونه د دښمن پر خپله مځكه ګوري

دومره وخت نشته چي اوربل ته يې ګلان وټومبي

(اميد) په خيال كي اوس د ژوند ناوې چابكه ګوري