2020-09-21
جانانه پا څېږه ډیوه بله که
د زړه روښانه مملکت مې تروږ میو ونیو
ستر ګې مې نه غړېږي ، لار نه وینم
هوا درنده ده دلته،
سا نه اخلم.
کړکۍ مۍ پرانیزه د باغ په لوري.
* * *
جانانه پا څیږه ډ یوه بله که
زه د ابلیس په ژبه نه پو هیږم
ماته د خداي په ژبه و غږیږه
نور له دیدنه د شیطان ستړي یم
لږ راته مخ د پر ښتو وښیه
لږ مې نظر په رڼا ولمبوه،
لږ مې د لمر په څڼو وزنګوه
لږ راته حورې د شغلو وښیه.
پدې درنده هوا کې ،
یوازي کرکه ووري ،
کرکه خاندي،
کر که نا څي ،
او د خوږې مینې تنکي ګلونه
دو چو شونډو په سپیرو د ښتو کې و سو زېدل.
یوازې کرکه ده چې نا څې د ابلیس په ژبه،
زه د ابلیس په ژبه نه پو هیږم،
ما ته،
د خدای ،
په ژبه،
و غږیږه
کابل غبرګولی ۱۳۷۱