غزل

2020-09-21

بیا می د لویو لارو لویی قافلې یــــــــــــــــادی شوې

زړهُ می جرس شو،د خیال می مرحلې یـــادی شوې

 

د چا د زلفو په حلقو کی می نــظـــــر وو نــښـــتـــــی

راته د ګران وطن د غرونو سلسلــې یـــادی شـــوې

 

سحر می ولیدل د لــمــر د پـــلــــــوشـــو تــــارونــــــه

راته د عشق هغه  نازکی مسُلــــې یـــادی شــــــــوې

 

چی د غروب نشتر  دورو  رګونه وپـــځـــیـــیــــــــــل

په شنو درو کی می د سرو وینوولې  یادی  شــــوې

 

چې په آرام بحر کی بیا د څــپـو شـــور ولــــګـــیـــــــد

په غلغله کی می چوپ شوی غـلـغـلــې یادی شوې

 

د اباسین امواج چې یو د بل پــه څـــټ ســپـریـــــدل

له ځان ځانۍ راته راپیښی معضلې یـــادی شـــوې

 

چې د برسات شیبو په ونو بوټو توی کړی اوښکی

د ناویسا مزدور په تنده می خــــولې یــادی شـــوې