غزل

2020-09-21

دکب غوندې په حوض کې خوييده سپينه سپوږمۍ 
اسمان نه په ډولۍ راکوزيده سپينه سپوږمۍ

دورېځو په ټيکري کې پټ پټوني يې کولې
سهار نه که د لمر نه وېريده سپينه سپوږمۍ

نژدې وه چې د ژوند تودو غرمو ومه وژلی
نصيب مې وه نو ما ته رسېده سپينه سپوږمۍ

شېبې که په پېړيو بدلېدې پروا يې نه وه
د مينې په مدار کې څر خېده سپينه سپوږمۍ

ښا يست د دې نړۍ يې و په سترګو کې راټول
دستورو په مالت کې اوسېده سپينه سپوږمۍ

عامره سر چينه يې د ښکلا زما وجو د و
زه لمر ومه چې مانه تاوېده سپينه سپوږمۍ