غزل

2020-09-21

ژوند مې تیره ازغی رسا  دزړه په ســــر پــــــروت دی

دجانانه احساس په ګلبدن مــــــې غــــــر پـــــروت دی

 

ستا د ګلاب ګلاب ښایست دتاج محل په خواکـــــې

او شوې مودې چې مې زړګې کنډر کنډر پروت دی

 

داځل ګمان کوم چې وړوند دې شم په سترګو پسې

زما په سترګو لاس دداســــــې زورور پـــــروت دی

 

اوس دخپل خیال  باچا له تاج دګلــــــو مه جــــــوړوه

هغه دې نـــــن سبا دغنــــــو په بستـــــــر پــــــروت دی

 

نن دې وږمۍ  دزلفو شتـــــه ، نه دې ښکالو دقــــــدم

دزړه وطــــــن مــــــې بې دیـــــدنه مازیګر پروت دی