غزل

2020-09-21

ټولې خبرې مې غزلې او سندرې شولې
چې مې د زړه د پرهر څړيکې ژبه ورې شولې
 
دسرې خولګۍ ښېرې دې خداى راته دعاوې کړلې
دسرې ماشينې مرمۍ سپينې ملغلرې شولې
 
مومن نظر مې ترېنه تورو، تورو غروته وخوت
چې تورې ، تورې سترګې ستا ورته کافرې شولې
 
د بڼو غشي دې غرور کړل بې اغېزه او که
زما د تن جامې د صبر په ځواک زغرې شولې؟