2020-09-21
د پتــــنـــګ غـــــونـــــدې نــــه شـــــوریــــم نـــه پــر یادیم
د هر چا چراغ چـــې بــــل شــــــی زه پــــــرې ښـــــادیــــــم
اه ځــــګیروي د مظــــلــــومــــانــــو پـــــه کــــې ټــول دي
تنــــــګ ګــــــوګل یم د غــــمــــــونـــــو درد ابـــــاد یـــــم
غــــاښ ئــــې مـــات شـــــه چــې به خوري د یتیم غوښې
ډیـــــر خـــــواشینـــــی د ګــــرګــــــرو پـــــــه بیـــــــداد یم
د ابلــیس چاری مــــــې نه زده خــــــدای شـــــاهــــــد دی
مخـــــالــــف ډېـــــر د فــــتنــــــو او دفــــســــــــاد یــــــــــم
زمـــــــا پــــــه ژبـــــــه ئــــــــې مــُهرونـــــه دي وهــــلـــــــی
هـــــسی ګــــونـــــګ پــــه نـــیــــرنـــــګــــونــو د صیاد یم
دا ځل پریوتــــم پـــــه هســــــې لـــــــوی زنــــــدان کــــــې
ټول جهان ته ئـــــــې ښــــــکاره کـــــړم چــــی « ازاد » یم
لاس مې غوڅ شه که ئې ور کـــــړمــــــــه پـــــــردی تــــــه
د پــــــــردو پـــــه ابــــــادی کـــــې زه بــــــربـــــــاد یــــــــــم
پـــــردیسي مــــــې شوه پـــــنجـــــره وزرمــــــې مات دی
منـــــتـــظـــــر دې داحــــــــوال پـــــــه لاس د بــــــادیـــــــم
پـــــــه ارمــــــان د اتـــــفـــــاق ئــــــې ګـــــــورتـــــــــــه لاړم
زه خپه « خوشحال » پښتونه چـــــاتــــــه یــــــــادیـــــــم؟
بې له مینې ئې په هیــــــڅ شـــــــی نــــــه پــــــو هـــیـــــږم
« ننګ » ســـــــاده غـــــونــــدې بــــچی د خپل هیواد یم
جنوری ۲۰۰۶