سمسور

د جهاني صاحب نظرغوښتنه:

• 4 کاله دمخه (21/09/2020)
• عبدالباري جهاني
• 1119

زما محترم استاد مرحوم محمد انور نومیالي زیات و کم شل کاله مخکي، په ډنمارک کي راته وویل چي که زه یو څو لنډۍ منظومي کړم ښايي لنډیو ته بېل خوند ورکړم. ما ورته وویل چي استاده لنډۍ خو پخپله منظومي دي نو زه به له منظوم څخه بل منظوم څرنګه جوړ کړم. ده راته وویل چي پروا نه لري ته یو کوښښ وکړه او زه یقین لرم چي د لنډیو د شکل تغییر به لنډیو ته یو بېل خوند ورکړي او ځوان شاعران ښايي د فوکلوري نظم په شکل کي د تغییر راوستلو یوه ابتکار ته متوجه کړي. د خپل استاد له نظر سره مي د توافق نه درلودلو سره سره یو څو لنډۍ د غزل په قالب کي واچولې خو زیات و کم پنځه لس کاله وروسته مي، هغه لنډۍ، په خپلو کاغذونو کي پیدا کړې. خپل ملګري او همصنفي معصوم هوتک ته مي نمونه ورولېږله او هغه راته وویل چي دا یو ابتکار دی او په کار ارزي. بل ملګري انجنیر محمدصدیق ظهیر راته وویل چي لنډۍ خپله اولسي او فوکلوریکه شیریني لري او قالب یې هم خپل اولسي رنګ لري. تر دې به دا بهتره وي چي له لنډیو سره غرض ونه کړې او خپلي غزلي ولیکې. زه به دا لنډۍ د خپلو نظمونو او شعرونو له لوستونکو سره شریکي کړم او ضمنا به یې نظر هم وغواړم. که د ځوانانو خوښه سوه نو دا هم یوه نوې ادبي هڅه ده او ښايی د اصیلو لنډیو مفکورې او کلماتو ته د نظم په یوه بل قالب کي ژوند ورکړي او لا یې ښايي ژوند اوږد کړي. او که نه وي زه هم نه پر ټینګېږم.