ستــــــــــا د راتلو اميد او بيا ستا د ليدو طمعه
دا شوه د ژبې د پرهــــــــــار د جوړېدو طمعه
ستـــــــا کاڼي زړه ته لار زما مئين ناکامه هڅه
ستــــــا په لاسونو کې غلبېل زما د اوبو طعمه
زه مــــــــلامت ېم له اغزي ګيلا پدې نه کووم
چې مى له هر ګل نه کــــووله د خوشبو طمعه
د پارلمـــــــــــان د طوافګرو نه د خېر طمعه
لکه د سيک نه په جمــــــات کې د سجدو طمعه
چې د پښتون د بربادۍ هـيلې په زړه کې ساتي
شي دې د خاورو سره خاورې د هغـــــو طعمه
درده! په خوړينو پرهـــارونو کې ويده مفتون ته
هيڅ اهميت نه لـــــــــري ستا د کمېدو طمعه