سمسور

شــــــنه آسمــــان راتـــه ژړل چې درنه تلـــــمه

پــــــه مـــا غشــــي لګــــېدل چـــــې درنــه تلمه

لمــــدو ستـــــرګـــــو تــــه دې ومـــــرمـــه جانانه

په مــــــړو مــــــړو دې راکــــــتل چې درنه تلمه

نه شوم خال چې ستا دې سپینې تنکۍ زنې

رقیــــب مـــــابــــانــــــــدې خندل چې درنه تلمه

هــــریـــو ګــــام سره مې پورتــه به یو جام کړ

آرمــــانـــونـــه قتــــلــېدل چــــې درنــــــه تلــــمه

د ښاغلي محمدهاشم سنګر نیازي شعرونه - نور