د زړه خبره ده خو یار ته یې په خوله کومه
دا پاتې ژوند یې په داغي زړګي کې نه کومه
په دې پوهیږمه چې بد یې بدله ده مګر
د ددې سره سره زه هر چا سره ښه کومه
ته د جمعی په شپه لاسونه په نکریزو سره که
زه د خالي په شپه په سترګو کې رانجه کومه
دومره هوښیار یمه له ورایه خلک پیژنمه
دومره ساده یمه شپتلو کې واخه کومه
سترګې مې پټې شه ګلونه پکې وټوکیږه
په بد نظر که زه خوبانو ته کاته کومه
بلا مې توره درپسې پریږده چې وسوزیږې
زه ستا له قصده د بیدار سره واده کومه