زه څــه نه وایـم ځـــه! ته یــې راپه یاد کړه
مــــامې خپله ځواني چــــــاپسې برباد کړه
راته پاتې زمـــــــــا خپلې اوښکې بس دي
ته دې غم ځان سره واخله خدای دې ښاد کړه
تیت وجـــود مې په نظـــرباندې راټول کړه
نړېدلــــــی یمــــــه بېرته مې اباد کړه
وخــــــته! زر کوه ډیوه په لاس کې راشه
دنصیب لــــه ترږمـــــــــیو مې ازاد کړه
زمـــــــانه به مــې دزړه لـــه درده ژاړي
رابهــر کـــــه مې ترې چیغه د فریاد کړه
ځینو ځینو ته به ځان پکې ښــــــکاره شي
(سباوونه) ته غـــــــــزل ورته ارشادکړه