نه مې یورنګ وی نه مې چا سره یاره کړې وی
کاش چې ما هم سحر ماښام ادا کاري کړې وی
بس دخېمو ایرې مې باد کړې په څلور اړخه
د دې نه زیات به مې څه عز اد اري کړې وی
دغه کېدی شوه، چې د اور له سمندره تېر شم
خو دا کېدی نه شوه، چې تاته مې زاري کړې وی
سترګې بینا، زړه مو په شان د ائینې ګرځاوه
چا به په دې جهان زموږ طرف د اري کړې وی
زه یم د هجر د کېمیا نه راتېر شوی سړی
ما به د ګټې په کور څه رنګ جواري کړې وی
تسنیمه! پل دې د رحمان په قدم ولې ایښود
تا ملنګي څه کړله؟ تا به سرد اري کړې وی