ماهم توبه کړې د هغې سړي نه پس ده
ورکه یې کړه مړه یارانه هسې عبس ده
هره ورځ خفه یې مړې دا نو څه رشخند شو
نه یې کومه نوره مې یاري درسره بس ده
زه هم درته ښه ډير ملامته یمه خدایه
ما هم غلامي تر حده کړې د حوس ده
دا چې خپل غرور یې په لاسونو کې نیولی
دا قیصه د رزق ده جي دا قیصه د نس ده
ته دې هم خبرې لږې سمې کړه ریحانه
نه ګورې زما هره خبره په اودس ده