ما دې ته نه کتل چې چرته راغلم چا ته راغلم
خو ما هر څۀ هير کړل اشنا او بيرته تا ته راغلم
ستا د طلب د لار سختۍ وې زما ستړی وجود
چې يو قدم به مخته تلم نو دوه به شا ته راغلم
تا د اظهار ويل او ما درته زړګی ډالۍ کړ
تا ابتدا غوښتله او زه انتها ته راغلم
په ښاريه کې د بيان د آزادۍ د لاسه
د خپل وجود له شوره تنګ شوم او صحرا ته راغلم
صابره څوک وو زما, زه آخر د چا پکار وم?
هغه زما چې وه پکار، هغې شها ته راغلم