غزل

2020-09-21

چې قتل شوی چرته هر آهنګ او هر یو ساز و
هغلته ما دپاره ساه اخیستل هم اعزاز و

هغه به مرګ راوسته، ما به ژوند ته لاره ورکړه
د هغه خپله طریقه وه زما خپل انداز و

هغه غازي مې په جنت کې چرته ونه لیده
چې ورسره زمونږ د قتل شرعي جواز و

کله د ځان کله د بل د بچ کولو فکر
ژوند په دې سیمه یو کوشش و، مسلسل پرواز و

د خپل وجود د خلا شور آرام ته نه پریښودم
له ډیره وخته مې تر غوږو یو مبهم آواز و

صابره څه د کائنات لټون آسانه نه و
او څه د ذات سفر تاریک و، معمه و، راز و