که آرزو ده که ګیله ده که فریاد دی
يو يو ټکی ستا د خولې زما په یاد دی
ياره ډیر زیات بې وفا يې مګر بیا هم
دا زما غریب زړګی په تا آباد دی
نه په دې وو چې د چا په لاس کې څه دي
نه په دې چې مرده باد که زنده باد دی
چې بدنام دی نو پوره د کار سړی دی
چې نیکنام دی نو هم غل دی او هم ساد دی
يو صابر دی چې برباد دی نو آباد دی
يو هغه دی چې آباد دی نو برباد دی