غزل

2020-09-21

په راز مو لکه واړه پوهيدلي ماشومان
مسکي شي چې مې وويني د کلي ما شومان

ګلونه مې ورکړي وو خو ته ېې پيدا نه وي
پرون درپسې ډير وو ګرځيدلي ماشومان

نور څه مې په وس نه وي خو بس تشه په ژړا شم
چې تا له هرې خوا په کاڼو ولي ماشومان

بانې اوس راته مه کړه ځمه مور ته دې ټول وايم
چې تا وو ډک ګودر ته راليږلي ماشومان

لمن لمن کرکڼې چې راوړي تش بلينډې ته
مين خو پرې ضرور دي دا دوه ښکلي ماشومان