یادونه دې په زړه راوریدل لکه باران
بریښنا د تصور راته خاندل لکه باران
ستا غوټې غوټې ټنډه، ګورې زلفې، زما اوښکې
ټول ښه دي لکه غر، لکه ځنګل ، لکه باران
دا سمه ده په یوه نامه یادیږي پښتانه
د څاڅکو غوندې بیل دي له یو بل لکه باران
غرمه ده سوری غواړو د کوترو له وزرو
چې یخ کړي د زخمی وطن ګوګل لکه باران
راشده بل ځای نه ویني لښکر د بلاګانو
راځي په پیښور او په کابل لکه باران
«څو ژونده مزل»