غزل

2020-09-21

څه وكړم اشنا درته كتى نه شم

زړه دى له ديدن نه صبروى نه شم

 

ما د يار كوڅې ته ګوره پرې نه ږدې

دا ځلې كه لاړم بيا راتلى نه شم

 

زه هم ځانته مينه كې زړور وايم

يار د خلكو مخ كې ښكلوى نه شم

 

بس دى نور سكوت د حيا مات كړه ته

زړه ته مې تسل نور وركوى نه شم

 

زه وګړپال ډېر له ونې ټيټ يمه

څڼو كې دې ځكه ګل ټومبى نه شم