لنډې كيسې
شېبه (خال)
انګرېزې پولیسې زما د خبریالۍ کارت کتلو نه وروسته د شپږو مړو سر ته ودرولم. په رنګا رنګ پتلونونو او کمیسونو کې ایښي وو. د مخونو رنګ یې شین بخون شوی و. نه پوهېدلم چې افغانان پکې څو دي. وو خو خود پکې، ځکه چې هر ځای ټکه پرېوځي، د افغان سر ته سمېږي.&...
لوړ قدې نجلۍ
د لمر سترګه د کلي له برې غونډې ښکتهکېدو ته نږدې وه، پر آسمان تار تار وریځې سرې ښکارېدې، د پخوانۍ کلا ترڅنګ د ولاړ چنار پر غورځېدلو پاڼو د لمر منعکسو وړانګو خاورین دېوال ته زېړ رنګ ورکړی و. سړی له دېوال لږ رامخکې شو، هسکه شمله یې...
مرسته
قدم بايد يو څه تېز کړم. که په لسو دقيقو کې د کلي بس و نه نيسم، بيا به یو ساعت بل بس ته منتظر يم. د جرمني کلي ښکلي دي، خو ټرانسپورټ يې بنده ليونی کوي. که یوه دقيقه وروسته هم تمځای ته ورسېږې، يو ساعت وروسته پاتېږې. د مني په ورځو کې ورځې لا په منډه&zwnj...
مبارکه شپه
په ټوله هفته كې مو د جمعې شپې ته سترگې په لار وي. په زړه كې كرو او ريبو كه څوك وطندار راپيښ شي او پروگرام ته مو بوځي. خو زموږ د خوارانو دومره تالې چېرته دي چې څوك مو پوښتنه وكړي. اوس خو خلك په نوم پسې گرځي، خو بيا هم د جمعې شپې ته انتظار باسو په تېره...
لنډه کیسه: تاوان - لېمه ودان
د قمرۍ په مښوکه کې خلی و، له ځمکې ونې ته والوته، خلی یې د ونې په ښاخونو اېښوده، راولوېد. پسې راښکته شوه، بیا یې په مښوکه کې واخیست ونې ته والوته، خلی بیا راولوېد. حیات الله د خونې له کړکۍ کڅوړنې شناوۍ سترګې ورته نیولې وې، د قمرۍ او خلي ننداره...
لنډه کیسه: خپلواکي
د ښار په واټونو چوپه چوپتیا وه، د سړک د غاړې ګروپونه روښانه ول. سګریټ مې کش کړ، تریخ لوګۍ یې په یخه شپه کې خوږه راولګېد، ګوشکي مې سمې کړې، د مرتضی پاشايي «نبض احساس» آواز بېخي خوندور تاثیر وکړ. د پيادهرو په ورېدلې واوره تازه ګډ وډ ق...
لنډه کیسه: آزاري ساعت
د ثور کودتا په مناسبت، لنډه کیسه آزاري ساعت هېواد له وظيفې راغلى و. د لاس ساعت يې د مخ لاس د پرېمينځلو لپاره وكيښ. د ساعت په ليدو يې يو وار بيا خوند واخيست. په دې دېرشو كلونو كې يې رنګ نه و اوښتى، اوسني ساعتونه داسې نه وي، لا يې كال نه وي ت...
لنډه کیسه: له لیکوال سره مرکه - ایمل پسرلی
هیندارې ته ودرېدم. کمیس مې سم و، نېکټايي مې نه وه په غاړه، سودا راولوېده چې په مرکه کې خو به ډېر بې نظمه نه ښکارم؟ وېښته مې په ګوتو سم کړل، ږمنځ کړي مې نه و.څومره وارخطا راغلی وم، وارخطا وم که بې نظمه وم؟ رښتیا یې ويلي، انسان ته چې څه مهم ښکاري وخت و...
لنډه کیسه: بډوډي - صدیق الله بدر
رستم تر ماسپښینه په چوک کې ولاړ و خو څوک رانغلل چې کار ته یې بوځي. یو سوړ اسویلی يې وکېښ: آخ لورکۍ! نه...نه، یو څه باید وکړم... ټوله شپه دې ويښه تېره کړه. شاوخوا ته یې وکتل. لکه چې پر کوم ښه څيز يې سترګې لګېدلې وي، شونډې یې وېړې شوې. جی...
لنډه کیسه: زندان - صدیق الله بدر
لمر پرېواته لوري ته یې چې د پلچرخي زندان برجونه ښکارېدل، وکتل. یو سوړ اسویلی يې وکېښ. خپل ټيکری يې زندان ته د تللې لارې د بازار یو سماوار ته نږدې وغوړاوه. د اوبو یو غټ بوتل او په یوه وړه کڅوړه کې راوړې شپږ اووه دانې شنه مرچ د ټیکري پر سر کېښود...