سمسور

زما سپرلی هم زیړ خزان شی سوزېدو تــــه راځی
رېبار د یار د نوم ســــــــــره زوروو تــــــــــــه راځی

چې مې څه ولیدل څه واورېدل د ژونــــــد په ګودر
دا اوسنۍ پېغلې فقط خپـــــــلو نخــــــرو ته راځی

دا خپل خاورین کنډول راواخله شومـــلې راوړه پکې
بس، که د نورومیخانې که زما پــــــــښو تـــه راځی

داستا د خېره مې توبه شه خو داســــپی ګرې کا
چې غل ئې پرېښو زما کور ته غپیــــــدو ته راځی

چې سپرلی د چا مخصوص شونو پکار مې نه دی
زما سپرلی به زما خپــــــــلــو پـــــرګنــو ته راځی

د خوشحال ننګ او د بابا د میـــــــــــنې لاره نیسه
په دې به سره ډولۍ خټکه! پښــــــتنو تـــه راځی

د ښاغلي اجمل خټګ شعرونه - نور