فرخنده شوله شهيده مونږ نه پورته شول اهونه
زه به ستاپه نوم شهیدشم بيابه وکړی ارمانونه
ای ګل پاڼی زه تياريم شهادت ته،سترګی غم دی
ک می غم لته ونخوری,بياپه بل ځای ديد نونه
داستاعشق ماته مرګی,زه دغم په اورکی سوزم
پريږده عشق,مالمبه کړی,تانه ځار شه ځما وينه
ته غنچه دپسرلی ئی,په داسره بهار دعشق کی
پروانه ستادليدويم ,په زړګی می رود غمو نه
يابه ستاپه عشق کی,زه له دی دنيانه روانيږ م
يابه راشی ځماخواله.چه دښکل کړمه لاسونه
مينه اوردی ورنه لری لری ګرځی ای زلميودوطن
داچی زه ګل پاڼی مړکړم ,دعشق لری کړی مغزونه