سمسور

ځان مي شي هيرخونه هيريږي جـــــــانـــــان

په زړه مې ډير ډير راوريږي جــــــــانــــــــــان

کله چي زه ترې خولګي وغـــــــــــواړمــــــــه

لکه  ماشوم  مروريږي  جــــــــــانــــــــــــــــان

يوازي  نه  ځي مــــــازيــــــــګر ګــــــــودرتــه

له  پښتني مورنه  ډاريږی جـــــــانـــــــــــــان

چي نيمه شپه سپوږمۍته وګـــــــــورمـــــه

راته سپوږمۍکي هم ښکاريـــــــږي جانان

چي  يې  په  ټوکو پـــــــه ګــــــــل و ولـــــمه

ځان سره پټ زړه کې ځوريږي جـــــــــانـان

چا راته  مينه  له  نــــــــظره کــــــــــــړ لــــــه

رانه خپـــــــه پــــــــه څنـګ تيريږي جانان

چي دزړه سواندګل په وربل کې نه ږدي

دابه  له چا دومره  ويــــريــــږي جـــانــان

ښاغلي حبیب الله زړه سواند شعرونه - نور