مرثیه

2020-09-21

د لغمـان خــوارو بچیانـــو

ای د ظلم قـــربــا نـیا نـــو

د ژوند پیټی مو په شا وو

مــزدوري  پسی روا نــو

خپل تعلیم موکړ نیمګړی

د   نس غم کی  وې خوارانو

د نیستی نه موکور پریښود

د ر پــــــــدرو مـــزدورانـــــــو  
  
 
په زړو جــامــو کی لاړي

ای بــیوزلو مـظلومــانـــو

خبر نوی پــه مـیونــد کی

لار نــــیولی جــلا دانـــو

د انسان د ژوند ارزښت بیا

دوی ته ټیټ دی له چرګانو

په کوم دین کی روا شــوی

قــتل عــام د انــســانانــــو

خدای ورکړی ژوند دوی اخلی

دخدای پــــا ک له بنده ګا نــو

صبر غواړوکورنی ته  اوخپلوانو

جنتونه مو نصیب شه شهیدانـــو