ګردچاپېره مې راګــــــــــــــــــرزوې ګــــــــــردابه
لا ترڅومې څرخوې دغـــــــــــــــــــم دریـــــــــابـه
د وطن دمینې اورته چې کــــــــــــــــړېــــــــــــږې
ته زمادزړګي غــــــــــــوښــــــــــه یې کـــــــــبابه
هرمطرب مې شرنګوي دزړه تــــــــــــارونــــــه
ستاپه شانې وچ لــــــــــــــــــرګـــی شومه ربابه
اوس غبارد ناپوهي راپـــــــــــــسې ګـــــــــرزې
چې مې غېږې ته پــــــــــــــناه دروړه کـــــــــتابه
دژوندواګې مې دعشق په ولــــــــــکه ولاړې
له اورمېږسره مې څه غـــــــــــــــواړې تــــــنابه
لکه شپه چې په رڼــــــــــــــــاورشې زړښــــــــته
زه دې وایستمه هسې له شــــــــــــبابـــــــــــــــه
مادعشق په نوم خپل سرپه لاس کــې در ووړ
تا په پڅه توره غــــــــــــــــوڅ کــــــــــړانقـــــلابه
چې د«خیال »په سرکې شوراومستي ګورې
ستادزړه په شان مــــستي لــــــــــــري سیـلابه