غزل

2020-09-21

اى د مغرورحسن دګل ښــــــايــــــسته ! اور دې كړمه 
دخپل خوږمـــــــن زړه د پـــــرهر د لمبو شور دې كړمه

 

زره زره دګل پرپاڼوچې ځــــــــــان وغــــــــــــــــــــوړوي 
لكه شبنم دانه دانه داســــــې شب كــــــور دې كـــړمه  
 

لا مې په سترګو د بهار مستي لــــــــيدلــــــــې نـــه وه 
لكه غاټول پخپلــــــــو ويـــنوكــې سمسور دې كړمه  
 

زما دبې رحمه درد علاج ته دې اورونـــــــه بـــــــل كړه 
په چيغوچيغو د لمبو غيږكې ټــــــــكور دې كــــــړمه  
 

ورځه آبـــــاد اوســـــــــې زمــــــــا اى ليــــــونى قاتله ! 
داســـــــې دې مړكړم چې نيكنام دكلي كوردې كړمه  
 

قسمته ! اوس بــه مې داوښكو پيغام چيرته يوسم ؟ 
دځوانيمرګ آرمــــــان دتـــــوروشيبـــــوګور دې كړمه

عبدالاحد پيغام _ كابل  
۲۶،۹، ۱۳۸۵