له ګلابونو نه دې خپل ځانته جامې نکوي
ښکلو ته ووايئ ؛ چې مونږ باندې نخرې نکوي
شپه ده ، سفر دى او ر ېل ګاډى دى يادېږې مې
ګوتې مې شلې دي هيڅ خط په کتابچې نکوي
خير دى که ته نه يې باران دى او يوازې يمه
ستا ياد دې نه ځي ، او ستا ياد دې بېخي ښپې نکوي
عجيب ولس يې دى چې تورې خاورې خوري لګيا دي
عجيب پاچا يې دى چې اوس هم اندېښنې نکوي
هغه شبو يم ، همهغه ته په نامه ناسته يم
اى ! ډاډ ته ووايئ پارکونو کې دې شپې نکوي