2020-09-21
چـــــــــــــــه مستې او ځـوا نـې وې اوجـــا نـــــان وې او ډ ک جــــــام
ډ یــر کــلــونــه، لـږ یـــاران ، اوغـمــګـــیـن غــــــــونـــدی مــاښــــام
عشق څه اور وې او څه نور وې زړه لمبی لکه تــــــــــــــــــــنــور وې
پـه د ی ژوند بـه زه ورزار کړم جــنـتـونــه ســــتــــا تـــمـــــــــــــــــــام
خـو دا ګــټـه په دی وکړی چـه هـیـڅ رنګ له قرار نــــــــشــــــــــتـــــه
هــر ساعـت ، هر رنګ دژوند، ستا دوخــــــــــت بــــی کـس غــلام
ا و جــنــت کــی مــلا وائــې وخـــــــــــــت بــــه وی زمــا غـــــــــــــلام
دی چه ورک شې او زه شته شم، ټول به وران می شــې تـمــــــــــام
چـه زه ټــول عـمـر زلمی یـم ، زلمی تـوب به یـو عــذاب شـــــــــې
ځکه اوس را باند ی ګران د ی ، چه ئې خیشت شې زرتــــــــمــــام
تــل سـپـوږمـي د څــوار لسمــی، تــل جانان دشـپـاړ ســـــــــمــــي
تـل ځـوانـې ، سـیـنــد د شـرابــو ، د ا د وزخ کــــــــــــــه ا نـــعـــــــام
د ي د نــیــا پــســی بـــه ژاړم، دا تـیـاره هـــــــــــــلا ل بــه غــــــواړم
هـــره ورځ بــه یـــا د ومـــــــــــــــــــــــه ، نـــرئ لــــړه د مـــا ښــــــــــا م
ټنګ د حورو وفــا دارو، بی وفـا جــانــا ن بـــه غــــــــــــــــــــــوا ړم
ستا ا د م په ذات ښکاری دی ، د ښکاری خونـــد کــوی هر ګــــام
د مستی د سـیـنـد پــه غاړه ، ثوابـــې روژی بـــه نــــــــیـــــــــــــســـم
ا ســویـــلـې بـه کوم یــا د وم بــه د ســاقـــــې نـــیــــــمـګــړی جــــام
هـریـو شی چه ابـدې شې ، یــو افــــــت شــــې یــو عــذ ا ب شـــــې
بــس یــــو تـــا ســـــره مــــزه کـــــــــــــــــه د ا ا ذ ل ، ا بــــــــد ، د وا م
بـنــد ه نــوی رنــګ مـــحــل کــې نـوی نـوی جـانـــــــــــــان غـــواړې
بی بـان کې سره ګلـونـه ، تـوره شــپـه ، چـرا غــــــــــان غـــــــــواړی
تـل تــیـاره کښی دی ورکـیـږې، تـل رڼا کښـی هــم ورکــــــیــــــږې
دی بـچی د تــغـیـر دی ، یــو حالـت کـښـی نـه ټــــیــــنـــــګـــیــــږې
که دا ســتــا جـنـت لـه یــــــــوړه ، دا فــطــــــــــــرت او دا وجـــــــــود
یـــو څـــو ورځو کښې به سوځې ، پـه سرو سترګو بـــه ژړبـــــــږې
ای د لــــوئ فـضــل ما لــکه ، ما لــــه دا دنــــیـــــــــــــا جـــنــــت کـه
فارمـولــه یــې ده اســانـه ، د د ری تــوکــــــــــــــو نـــه جــــوړیـــــږې
لــکه ویــلـی مې دې سرکښې ، بـــس جـــانـــــــــان ځــوانــې او جام
چــــه زمــا لــیــونــی سـر پـــری کلــه کلـــــــه مــشـــغــو لـــــیــــــږې
او هــــغـــه بــــل د مرګ پـــس مــې مــلا جان پــسـی خیرات کــــــه
تــــش د حـورو پـــه خــو بـــونــو که د خــــوار ګـــذاره کــــــــــیـــږې
مالــه دلــتـه یــوه راکه غــونــــډه ، مــســتــه ، تـــــکــه ســـپــیــنـــه
مینه ناکه ، ســپــیــنـــه شــمــعه ، چـــه لــمـــــــبــې وهـې بــلـــیــږې
شــــــل رنـــګـــونـه ئې پـه نظرکښې ، شــــل مزاجـه پـه ځیګر کښې
دســـپــرلې هســی خــو یــو نــــه، کلـــه لــــمـــــر کـلــه اوریـــــــــــږې
یــو څرمــنــه کــــښــی د نــــنـــه ، یـــــــــــو حـــرم د جــیــنـــکـــــو وې
کلــه مــــســتــه او ســــر شــــاره ، کلــه غــلــۍ شـــــې شــــرمــیـــږې
او زمــــا د ی ســتــړی زړه کـــښـې شــل رنــګـونـه اور لمبه کـــړې
چـــــه دا اور هســی ســوزیــــږې ، د لــښــتــو هــســی ګـــډ یـــــږې
چـــه پـــه یــو بــی تــاب نــظــر مـې داســی مـسـت داسی نشه کړې
مــیــخـانــۍ ورتــه حــیــرانــۍ او ســاقــی ورتــــه پــــســخــیـــږې
دهــــغــــی زور بـــــــد ل کښــې مـــــالــــــه د لــتـــه یــــوه راکــــــــه
دابـــد ټـــــولـــــه ځـــوانـــی مــــې ، د څـو کـالــو مــشـــغــولا کـــه
که دانــه کئ ای جــانــانــه ، ســـــر بـــی حــوری دی ســنــبــال کـــه
نـه می هـغـلــتـــه پـــکار دې ، نــه مــی د لـتــه کښــی یـــا د یـــږې
غټی غټی ، ســپیـنې سپــیــنې ، چـه نـه سـوال نــه مـنــت غواړې
ارتــــی بــیــرتـی ، وږی سـتــرګـی ، پــه بـخــملو بـــه لــــغــړیــږې
ربّــــه ! ای جـــانـــانــــه ربـــهّ ! دغــه یـــو سوا ل خـــــو مــنـظـورکه
ګـنـــی لاړ غــنـــې د مــړ شــــو ، ورپـــــســـی ئــــــې ژبــی کــیــږې