بې له اوبو وچیږي مه ځه، دماهي څرمنه
له ما به واړوي دا تنګه زنده ګي څرمنه
یاره نو زه به ستا له ذکره فکره ولې اوړم
خدای ج در اغوستې د ریحان د خوشبویي څرمنه
ملایکو پکې ضرور ده اغېږلې لمبه
ستا د لمرین وجود حصه د اننګي څرمنه
خدایه ته نور له دې بدرنګ غربته ساه وباسې
ستوماني وچه کړه، ته ګوره په لالي څرمنه
اووف! د پردي ښار د اسمان لاندې مې ساه ډوبه ده
ماته سګریټ راکړئ او بل د موسیقي څرمنه
ماته عیاره یاره یو دي که باور دې راځي
یوه دا ستا بله زما د مېخکي څرمنه