غزل

2020-09-21

نن مې بيا په زړه راوورې، نن مې بــــــيا ته مېلمنه يې
 
هرې ساه سره مې مله يې، څومره ټيــــــنګه پښتنه يې
 
 
 
مونږ د وخـــــــت له ګوتو وتي، زمــــــــانې رټلي خلک
 
چې لا پايو، نو جــــــانـــــانه بس هم تــــــه مو بهانه يې
 
 
 
منشوري  حــــسن څښتــــنې ، پښتني رنـګونه نغاړې
 
د خوشحال بابا ديـــــــــــــوان يې او که پټه خـزانه يې؟
 
 
 
دا لوټلى پېغلـوتـــــوب دې، دا بــې رنګه زندګي دې 
 
اه زمــــــــونــــــږ د ويجاړ کلي بې سرليکه افسانه يې
 
 
 
ما له ګوتې نيسه ياره د غــــــــــــزل پـــــــــه سخته لاره
 
  ته زما د خيال لارښوده، د لفظونـــــــــــو خــــــــــزانه ي