سمسور

چې مې په خوب کې ځوروې ليــــــــونــــــۍ

 ولې په ويښه نـــــــه راځـــــــــــې ليـــــــــــونـۍ

 زلفې دې پورته کړه دښکــــــــلې مخـــــــــــــه

 څــــوک بــــــه پــــــــه دار وځــــــــــړوې ليونۍ

 ستانرۍ سرې شونډې او سپينه خولګۍ

چې په خندا شې زړونه وړې ليــــــونــــــــــۍ

 پر تــــــــا دحسن ذکـــــاتـــــونـــــــــــــــــــه اوړي

 يوه خولګۍ به راکوې ليـــــــــــــونــــــــــــــــۍ

 په غټو سترګو دومـــــــــــره غـــــــــټ غمونه

 دا ماته ولې راکوې ليــــــــــــــونــــــــــــــــــــــــۍ

 غم دې ايــــــــرې کـــــــــــــړم غم دې ولی کړمه

اوس به مې څۀ عـــــــــــــــــــــــلاج کوې ليونۍ

 ما ( لعل الدين ) هم ليـــــــــونــــــــــــــــــی وګڼه

چې داسې سترګې توروې ليـــــــــــــــونــــــــــۍ

ښاغلي لعل الدین اریوبي شعرونه - نور