زما خو نه ټپه نه مې سنـــــــــــــــــدره وي خـــــــــــــــــــــوږه
خو ستا څنګه اشنا هره خبــــــــــــره وي خــــــــــــــــــــــــوږه
زه څنګه به د خپلې مينې قــــــــــدر نــــــــكړم شـــــــــيخه!
سيپې په خپل زړه كې مـــــــــر غـــــــــــلره مــــــــــــي خوږه
په هر قدم يې نياز له نازه زر ځله ځـــــــــــــاريـــــــــــږي
هر څو كه شوخوشنګه وې دلبـــــــــــــــــــــره وي خوږه
راستون چې مې د خيال مارغه له ښكاره شي د شعر
نيولې په پنجو كې يې كـــــــــــــــــوتــــــــــره وي خوږه
خندا خو دې په زړو كې سمــــــــــــــــــې لارې تيروي
موسكا دې د سوركو شونډو شــــــــــــكره وي خوږه
چې ټوله د فطرت په څير د حسن كــــــــــــــرشمه وي
نغمه دې بويه داسې نغـــــــــــمه ګـــــــــــــــره وي خوږه