غزل

2020-09-21

ســـــرتوره يوه پېغله يې ملــــــــــــــــګرو ته اوبه وړي
د ســــــــرولــــمبو په غېږه كې لښـــــكرو ته اوبه وړي


اف ! ســـــــــږ كـــال وچكـــالــــي ده بارانونه نه ورېږي
يو څو ماشــــــــــــومان لــپو كې ګورګورو ته اوبه وړي


بيا غرونه غرونه ورېځې وينم ســـــتا په لوري درومي
ســـــپين غره ســـــتا د غېږې ها نښــترو ته اوبه وړي


ګـــــــــــودره ! پام چې نجونې مرورې ســــتنې نه كړې
څـــــــــــو تږو لارويــوو مســـــــــــــــاپرو ته اوبـه وړي


احســــاســـــــه نه پوهېږم چې د كوم يو نظر مات كړم
ناپوهه ښــــــكلي هر وخت ســــــترګورو ته اوبه وړي

۱۳- ۷ – ۱۳۸۰ لمريز
پېښور