غزل

2020-09-21

لکه میــــــده میــــــــــده باران شېبه شېبه ورېږي
نن مې په زړه باندې جـــانان شېبه شېبه ورېږي


د بیلتانه د تصــــــــور انځـــــور مې مخې ته دی
ځکه مې اوښکې په ګرېوان شېبه شېبه ورېږي


زمـــــــا د کلي د ارمــــــــــان للمې به وکړي ګلان
جونې خــــــوشاله دي اسمان شېبه شېبه ورېږي


د غمازانو به پردې باندې هم وچـــــــــوي زړګي
دواړه یو لاس په لاس روان شېبـــه شېبه ورېږي


د محبت د جــــــــــوارۍ میدان کې بند پاتې شو
ګته دې سر وخــــــوري تاوان شېبه شېبه ورېږي


د پښتنــــــــو په چاپېریال کې ځواب مینه کوي
پکې دلوی خطرامـــــــــــکان شېبه شېبه ورېږي