سمسور

راشه روح می واخـــله پـــه خنـــداکــی عزرائل می شه

ټول ديدن د ودروه ناترسی ميـــــکائــــــــل مـــــی شــه

ورو ورو پــــه قــــدم قـــــدم دا ټــــولـــه نـــړۍ ړنګه که

خپله شپيلۍ پو کړه جوړ قيامت که اسـرافيل می شه

زړه لکه قران په اووهـــــــرنـــــــګه ټـــــوټـــــو وپـــوښه

ګرځه تری طواف کړه د کعبی غوندی اصيل مـــی شه

مينه می په وچه دښته وکــــــــرلـــــــــه پـــــــــام کــــــوه

زړه می دې درکړې د زخمي زړګــــي بــــديــــل می شه

زه به د زړګي مينه په کوم رمز کی رســـــــوا کــــــړمــه

سر او مال می واخله د ساده ژوندون وکيل مــــی شـه

ته راسره نه يې حال مـــــی څــــــه دې اوبـــــو وړې يـــــم

ژوند می دې نيمګړئ مکمل می کړه تکميل مـی شه

ځان می يې جهان می يې سبا راســــره يــــو ځـــای شه

زيري د خوښۍ راکوه ګرانه جـــــبرائــــــــل مــــی شــــه

ښاغلي شیرولي سبا شعرونه - نور