غزل

2020-09-21

 په زړه باندې مې بیا د چا یاونه راورېږي

په سر مې لکه کاڼي تېر وختونه راورېږي


خیالیونه د پی مخو د سپوږمۍ په رڼا لامبي

فضا نشه نشه ده شرابونه راورېږي


دزلفو تصور مې دواړه سترگې کړې راډکې

ورېځه چې درنه شي بارانونه راورېږي


قیصه به درته تېره د آدم او د درخو کړم

په خونه د زړگي مې لا اورونه راورېږي


گوزار چې به د گل هم پرې چا کړی نه و چرې

په هغو ښکلو خلکو نن بمونه راورېږي


راځئ چې دا د غم ورېځې ورکې له آسمان کړو

ترڅو به ترې په موږ باندې غمونه راورېږي ؟


۲۵ مارچ ۱۹۷۰ ډېرو