ستا د مينې په نوم اوس هم ګنهګار دى
هغه ستا لېونى هغسې په دار دى
د احساس د ګل ګرېوان پکې تار، تار دى
خدايه دا څنګه چمن څنګه بهار دى
د وجوده مې چاپېره خوشبويي شوه
دا مې ته په خوا کې تېرشوې که بهار دى
باد شاهان يې د سرو سپينو سوداګر دي
لېوني پکې څوک څه پېژني ښار دى
دا نشه به دې که خير وي سبا نه وي
نن خو خير دى ستا د زلفو اقتدار دى
داچې اس هم د ځوانۍ خوبونه وينم
ما ليدلى ستا د تورو زلفو وار دى
چې د هر څه و په هر څه کې به يې کار و
دا سړى څنګه د هر څه نه وېزار دى
څوک د زړه په زخم هغسې نازېږي
څوک د زړه د شوره اوس هم ناقلار دى
دا چې زه پرې ددنيا رنګونه وينم
دا د کوم اسمان د کومې رڼا تار دى