غزل

2020-09-21

دزړه په پرهرو کې مې پينهان دی يو ارمان
په مينه مې ساتلی دی په زړه کې خپل جانان

باغچه د ښکلوګلوزه او ته او ستا ښکلا ده
ستا په تصور کې مې اباد دی يو جهان

ناست يمه په پوله زه د يخې بيلې خوا کې
لاس کې مې قلم دی په تخر کې مې ديوان

سترګو نه چې لپې لپې اوښکې شوې روانې
کوټه زما څڅيږي که د خدای دا لوی اسمان

د يار د غمه زړه زما چودلې بيا هم چپ يم
په شونډومې خنداده خوپه زړه کې مې طوفان

مجنون خو د ليلا پسې صحرا کې ګرځېدلو
پامير ديار کوڅه کې شو رسوا څيرې ګرېوان