چا وې د خدای دمخ له نوره ورېدلي پېــــــــــــــــــغلې
پر مخ دزمکې زموږ تر غېږې رسېدلي پېــــــــــــغلې
د پېغلو سترګې د جنت دنعــــــــــمتو نښـــــــــــــې دي
تر موږه مخکي په خپل خوب کې چا ليدلې پېغلې
زما څنګل ته يو ځل وګورۍ چې څـــــه نــــــــــه وايې
خواږه خوبونه په وارونو پرې لـــــــيدلــــــــي پېغلی
نن د آدم او د حوا کيسې چې نـــــــــــه کــــــــــوو موږ
ځکه زلمو نه هرې لورې ترهېدلي پېــــــــــــــــــغلې
پخوا د سترګو په ليندو د ست په کاڼو ويشـــــتم
اوس د پلو لاندې په مچو شرمېدلي پـــــــــــېغلې
خدای مو قبوله کړه د پېغلو د باران پوښتــــــــنه
چې هرې لورې ته اوس ګورو غوړېدلي پېـغلې
مسکو